شبه جزیرهء میانکاله درشمال وشمال شرقی شهرستان بهشهر قرار گرفته وازشمال به دریای مازندران ازمشرق به تنگه آشوراده ازجنوب به خلیج گرگان واز مغرب به شهرستان نکامحدود می باشد طول این شبه جزیره نزدیک به65 کیلو متروعرض آن از5/2تا6/5کیلومتر متغیر است.
وضعیت توپوگرافی:
تپه های شنی کم ارتفاع ازغرب به شرق شبه جزیره ی میانکا له امتداد دارد ارتفاع تپه های شنی به سوی شرق کاهش یافته ودر قسمت انتهایی شرق اثری ازتپه های شنی مشاهد ه نمی شود.
سطح آب های زیرزمینی منطقه بسیار بالا است وبطورمتوسط2تا3مترمی باشد.
عمق برخورد به سفره ی آزاد در جلگه ازصفرتا 10متر متغیر است.اغلب آب چاه های سطحی شورولب شور است.دامداران باحفرچاه های کم عمق آب مورد نیاز رابرای شرب دام تامین می نمایند.در بعضی از نقاط شبه جزیره رگه های آب شیرین وجود دارد که میزان محدودی آب می باشد.
وضعیت آب وهوا
در میانکاله ایستگاه هوا شناسی وجود نداردوارزیابی داده های آب وهوایی سه ایستگاه هواشناسی نزدیک منطقه در تیر تاش بهشهر وبابلسر تشابه چندانی با شرایط آب وهوایی میانکاله ندارد.بارندگی منطقه بسیارکم ودوره ی خشکی آن طولانی است.
وضعیت حیات وحش
پناهگاه حیات وحش وتالاب میانکاله که یکی ازمناطق حفاظت شده ی بین المللی است علاوه بر اینکه زیستگاه دائمی بسیارمناسبی برای پرندگان بومی نظیر قرقاول ودراج است به علت دارا بودن شرایط خاص اقلیمی همه ساله در فصل زمستان زیستگاه وپناهگاه مناسبی برای زمستان گذرانی پرندگان مهاجر است که از سیبری به این مناطق گرمسیری مهاجرت می کنند.
در این منطقه نمونه ای از پرندگان مهاجر شامل فلا مینگو غاز خاکستری ،غازپیشانی سفید کوچک، پلیکان، لک لک سیاه، نوعی کبک ، انواع مرغابی. و.......به سر می برند.
پستانداران موجود شامل خوک وحشی ،شغال،جوج تیغی،خرگوش،روباه،و.....می باشند.
وضعیت پوشش گیاهی
قسمت وسیعی از شبه جزیره ی میانکاله مرتع می باشد که منحصراٌ جهت چرای دام مورد استفاده بوده وپوشش این اراضی را نباتات مخصوص مرتعی و چمنی تشکیل داده اند.
درقسمتی از اراضی شوره زار منطقه زمین دارای پوشش ضعیفی بوده وشامل گیاهان مقاوم به شوری است. اراضی شوره زار ساحلی دریا عمو ما از انواع گیاهان پوشیده می با شند
شبه جزیره میانکاله با ریکه ای خشکی است که پهنه ای آ بی سه طرف آن را احاطه کرده و فرودگاهی نسبتا امن را برای پرند گان مهاجر فراهم آورده است. تالاب واکوسیستم های آبی با ارزش مجموعه ای کم نظیر و منحصر به فرد طبیعی را به وجودآورده که با توجه به قابلیت های اکو لوژیک آن توجه بسیاری از سازمان هاومحققان جهانی را به خود جلب کرده است . میانکاله یکی از مهمترین مخارن نگهداری وحفظ ژن های گیاهی وجانوری در بیوسفر(زیست کره) می باشد.که تدابیر بین ا لمللی وعلمی مناسبی را می طلبد. شبه جز یره وخلیج میا نکاله درکنارآن به عنوان پناهگاه پرندگان مهاجریکی از مناطق پنجاه ونه گانه بین المللی ذخایر طبیعی بیوسفری زمین شناخته شد ه است.تالاب میانکاله به وسعت 68هزارو800هکتار دراستان مازندران ازحساسیت ویژه ای برخوردار می باشد. ونقش موثری در گردش انرژی دارد.جانوران وگیاهان دراین محیط آبی به هم وابسته اند ونقش اکولوژی هریک ا ز آنها ادامه حیات را در این اکو سیستم تنظیم می کند. میانکاله امروزه متشکل ازاکوسیستم های مختلف چون شنزارهای ساحلی تپه های کم وبیش متحرک شنی شورزار ا نارستان وجوامعی با گیاهان غالبی چون سازیل تمشک وانارمی باشد.درگذ شته های نه چندان دورمنطقه بسیار متفاوت ازآ نچه امروزه به چشم می اید معرفی شده است. میانکاله شبه جزیره ای است که ازنظراقتصادی دارای اهمیت بسیار است و50درصد خاویار ایران دراین مکان به دست می اید.خلیج میانکاله ازمناطق بزرگ تخم ریزی ازدریا ی خزراست با گرم شدن آب وهوادربهارماهیان کپور برای تخم ریزی ازدریای خزربه این منطقه مهاجرت می کنندوپس ازتخم ریزی دراواخربهاربه دریا می روند ماهیان کفال جایگزین آنها می شوند.
این مجموعه (تالاب وشبه جزیره میانکاله) درفهرست اماکن زیست محیطی جهانی ثبت شده است. واز زیباترین تالاب های جهان به شمار می رود. درصورت هماهنگی با سازمان محیط زیست مازندران می توان با قایق به گشت وگذار درتالاب پرداخت.
